تمرین بر اساس فناوری اینرشیال فلای ویل بر روی PillTan مزیت های بیشتری را از تمرین قدرتی سنتی به شما ارائه می دهد، که گوناگونی مقاومت در آن پراهمیت ترین مورد می باشد.
طیف های مقاومت نامحدود
هیچ محدودیتی برای میزان انرژی جنبشی که میتوانید با تمرین اینرشیال فلای ویل ایجاد کنید، وجود ندارد. این بدان معناست که همیشه میتوانید از نیروی بالاتری استفاده کنید و شتاب فلای ویل را بیشتر کنید. مقاومت متغیر است بطوری که اگر کمتر بکشید، فلای ویل کمتر مقاومت خواهدکرد. بنابراین، PillTan برای کلیه تمرین های مقاومتی مناسب است، از تمرین های مقاومتی سنگین گرفته تا توانبخشی.
مقاومت متغیر بین تکرارها
با وزنه های سنتی، اگر تا زمان بروز خستگی به فعالیت خود ادامه دهید، تنها آخرین تکرار حداکثر توان است و تمام تکرارهای قبلی آن زیر حداکثر می باشد. در تمرین اینرشیال فلای ویل، زمانی که با نیرو و توان حداکثری شروع کنید در ابتدا و انتهای حرکت توان حداکثری خواهد بود و در هر ست تکرار میشود . یک دوره حداکثری با دستگاه PillTan یک دوره افت حداکثری واقعی است. به همین علت است که تمرین اینرشیال فلایویل باعث افزایش هایپرتروفی میشود که پیش از این در رژیم تمرینی با اوزان سنتی سنجیده شده است. (میتوانید تحقیقات را در این قسمت مقایسه کنید)
مقاومت متغیر در تکرار
یکی دیگر از مزایای مقاومت متغیر در تمرین اینرشیال فلای ویل، امکان کنترل سطح مقاومت در طول تکرار میباشد.
با اوزان منظم، میزان حرکت در مفاصل شما به وزن و جهت حرکت مرتبط با گرانش (جاذبه) بستگی دارد. اگر نمیتوانید از نقطه اتصال بگذرید، به اجبار از وزن کمتر یا تقلب استفاده کنید، بعنوان مثال، حتی اگر میتوانید آن وزن را در سایر دامنه های حرکتی خود قرار دهید، زاویه را تغییر دهید. به همین ترتیب، اگر قدرت شما در بخشی از دامنه حرکتی شما کمتر است، حتی اگر در بخش بعدی قوی هستید، باید وزن خود را تطبیق دهید. با تمرین اینرشیال فلایویل، نه تنها با این عوامل محدود نمی شوید، بلکه صرف نظر از نقطه اتصال خود میتوانید با حداکثر توان طی دامنه حرکتی خود، به تمرین ادامه دهید، و میتوانید به راحتی تمرین زیر حداکثری را در یک دامنه و تمرین حداکثری را در دامنه های دیگر انجام دهید.
نتایج اسنادی (ضمیمه شده)
همچنین مقاومت متغیر بر نتایج تمرین شما تأثیر خواهد داشت. مطالعات انجام شده بر تمرینات اینرشیال فلایویل حاکی از افزایش در تمام قسمتهای عضله چهارسر، استفاده حداکثری از قوا و حجم، و قدرت بیشتر در تمام دامنه های حرکت، بوده است. در مقایسه با دستگاه های سنتی، دستاوردها بیشتر در نقطه اتصال متمرکز هستند.